جستجو

و من خطبة له ع في ذكر عمرو بن العاص

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

83 سخنى از آن حضرت ( ع ) درباره عمرو بن عاص در شگفتم از پسر نابغه ( 1 ) . به شاميان مى‏گويد كه من بسيار مزاح مى‏كنم و مردى شوخ طبعم و اهل لعب و بازيچه‏ام . اين سخنى است باطل و گناه‏آلود كه عمرو بر زبان آورده . بدانيد ، كه بدترين گفتار دروغ است و او مى‏گويد و دروغ مى‏گويد . وعده مى‏دهد و خلاف مى‏كند ، اگر چيزى از او خواهند ، خسّت مى‏ورزد و اگر خود چيزى خواهد ، به اصرار و سوگند ، مى‏ستاند و اگر پيمانى بندد در آن خيانت كند و حق خويشاوندى به جاى نياورد . چون جنگ فرا رسد ، به زبان ، بسى امر و نهى كند تا [ 167 ] خود را دلير جلوه دهد ، و اين تا زمانى است كه شمشيرها از نيام برنيامده و چون شمشيرها از نيام برآمد ، بزرگترين نيرنگ او اين است كه عورت خود بگشايد . به خدا سوگند ، ياد مرگ مرا از هر بازيچه و مزاحى باز مى‏دارد و از ياد بردن آخرت ، عمرو را نگذارد كه سخن حق بر زبان آورد . عمرو با معاويه بيعت نكرد ، مگر آنگاه كه معاويه شرط كرد كه در آتيه او را پاداشى دهد . آرى ، معاويه او را رشوتى اندك داد و عمرو در برابر آن از دين خويش دست كشيد .