متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
6 [ و در حديث آن حضرت است كه : ] چون كسى بر كسى وا مىدارد ظنون ( يعنى نداند آن را خواهد ستد يا نه ) ، پس از ستدن بايد زكات گذشته آن را بدهد .
[ پس ظنون مالى است بر عهده وامدار كه وامده نمىداند آن را از وى خواهد ستد يا نه . گويى بدان گمان دارد ، گاه اميد ستدن و گاه نوميد از گرفتن ، و اين از فصيحترين سخنهاست و همچنين هر چيز كه در پى آنى و رسيدن يا نرسيدن بدان را ندانى « ظنون » بود و از اين معنى است گفته أعشى 125 :
چاهى كه گمان آب بدان برند در بيابان ، و دور است از ريزش باران خروشان
[ 407 ]
به رودى نماند كه چون پر شد كشتى و شناور ماهر را از اين سو بدان سو راند . و جدّ چاه است و ظنون چاهى است كه ندانند در آن آب است يا نه . ]