متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
2 در سخنى از آن حضرت است :
هَذَا اَلْخَطِيبُ اَلشَّحْشَحُ « اين سخنگوى زبانآور و ماهر » . مقصود از شحشح زبانآور و ماهر در خطبه خوانى و توانا در اداى سخن ،
و هر تندگو و تندرو را شحشح گويند . اما شحشح در غير اين مورد به معنى بخيل و ممسك است .
نقل كردهاند كه امام ( ع ) سخنرانى را ديد كه سخن مىگويد ، فرمود اين خطيب شحشح يعنى ماهر در گفتار كيست ؟