متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
52 گفتارى است از آن حضرت
كه پيش از آن گزيدهى آن را آوردهايم و به دليل تفاوتى كه در دو روايت به چشم مىخورد ، تكرارش كردهايم ( 82 ) هشداريد ، كه دنيا ، رفته رفته و پيوسته ، در حال نيستى است و خود
[ 61 ]
بانگ وداع سر داده است . دنيا ، چنان بىوفا است كه تا آشنايش شوى ، چهره در هم مىكشد و بىاعتنا و ناآشنا روى بر مىتابد . كشتىاى را ماند كه سرنشينانش را به گرداب نيستى مىكشاند و دژگونهاى پوشالى را ماننده باشد كه پناهندگانش را در سراشيب مرگ وا مىگذارد . شيرينيهايش تلخ و زلالهايش تيره است ، و بيش از ته ماندهى آب مشك پس از خالى كردن يا جرعهى مقله كه با مزمزهاش هرگز عطش تشنگان فرو نخواهد نشست ، چيزى از آن بجاى نمانده است .
پس شما اى بندگان خدا ، براى كوچ از اين سراى كه سرنوشت محتوم اهلش نابودى است آماده شويد و هرگز مباد كه در دنيا به دام آرزو افتيد و روزگارش را دراز پنداريد .
به خدا سوگند كه اگر به اميد ارتقاى درجهاى در پيشگاه خدا ، يا در جست و جوى آمرزش تنها يكى از گناهان برشمرده در كتابهاى الهى ، كه نزد رسولانش محفوظ است ، سراسر عمر چون اشتران داغدار بموييد ، يا چونان كبوتران غربت زده پيوسته بناليد و چون راهبان از دنيا بريده ، عمرى را به زمزمه بگذرانيد و تمامى مال و اولاد خويش را در راه خدا وا نهيد ، اين همه در قياس با آن چه از پاداش و كيفر الهى كه از آن بر شما اميدوار و بيمناكم ، بسى ناچيز است .
به خدا سوگند كه اگر از عشق يا ترس او قلبهاتان بگدازد و خونابهى آن اشك چشمانتان را روان سازد ، و به بلنداى روزگارتان فرصت زيستن باشد ، اين همه هر چند كه تمامى تلاش خود را در آن بكار بريد هرگز پاسخگوى شكر نعمتهاى الهى نباشد ، به ويژه اين نعمت كه شما را به ايمان ره نموده است .