متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 79 )
49 گفتارى است از آن حضرت
سپاس ، خداوندى را است كه در عمق رازهاى پنهان هر جريان ، حضور دارد ، گرچه بر ديدهى هيچ ديدهورى نمىنشيند ، اما تمامى پديدههاى جهان ، درفش آسا هستيش را گواهاند ، بدينسان ، نه چشمى كه او را نبيند ، انكارش را تواند ، و نه قلبى كه پذيراى او است ، راهى به ديدنش دارد . چنان در اوج برترى است كه از او برترى نيابى ، و چنان به خلق نزديك است كه از او نزديكترى نشناسى آرى همچنان كه برترى سبب دوريش از خلق نباشد ، نزديكيش نيز او را با آفريده همتراز نسازد . نه خردها را بر مرزبندى ويژگيش ، مشرف ساخته است ، و نه شناخت بايستهشان را حجابى انداخته است .
و چنين است كه تمامى نمودهاى هستى گواه هستى اوىاند و خارى در چشم منكران . ساحت خداوندى از آن چه تشبيهگران و منكران او مىگويند ، والاتر است و والاتر باد