متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 75 )
45 و گفتارى ديگر
سپاس خدايى را كه از رحمتش كسى ناكام ، از نعمتش جايى تهى و در آمرزشش زمينهى نوميدى نباشد و هيچ مقامى از بندگيش سرافكنده نگردد ، هم او كه رحمتش بىدريغ است و نعمتش بىپايان .
اين دنيا سراى نيستى است و اهلش كوچ كردن را ناگزيراند . با اين همه ، با شيرينى و خرمى خاصى به سوى خواستگار خويش مىشتابد و تماشاگران را دل مىربايد . پس بكوشيد تا از دنيا با بهترين توشهى ممكن كوچ كنيد و بيش از آن چه نيازتان را برآورد از آن مخواهيد و بيش از آن چه در رسيدن به مقصد مورد نياز است از آن طلب مكنيد .