متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
45 خطبهاى از آن حضرت ( ع )
خدا را سپاس ، در حالى كه نه از رحمت او نوميدم ، نه از نعمتش بىبهرهام و نه از آمرزش او مأيوسم و نه از پرستش او سر بر تافتهام . خداوندى ، كه رحمت او همواره برجاست و نعمتش را زوال نباشد و دنيا سرايى است ، كه ناپايدارى مقدر اوست . مردمش از آنجا رخت برخواهند بست . هم شيرين و گواراست و هم سبز و خرّم . خواستاران خود را زود مىيابد و مىربايد . هركه در او بنگرد ، دلش را مىفريبد . پس هر توشه نيكو ، كه ميسّر است ، برگيريد و قدم به راه سفر نهيد . در دنيا بيش از آنچه شما را بسنده است مخواهيد و بيش از آنچه به شما داده است طلب مكنيد .