نهج البلاغه | و من كلام له ع و فيه يحذر من اتباع الهوى و طول الأمل في الدنيا

و من كلام له ع و فيه يحذر من اتباع الهوى و طول الأمل في الدنيا

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 40 ] 42 و از گفتار آن حضرت است اى مردم همانا بر شما از دو چيز بيشتر مى‏ترسم : از خواهش نفس پيروى كردن ، و آرزوى دراز در سر پروردن ، كه پيروى خواهش نفس ، آدمى را از راه حقّ باز مى‏دارد ، و آرزوى دراز ، آخرت را به فراموشى مى‏سپارد . آگاه باشيد كه دنيا پشت كرده است و شتابان مى‏رود ، و از آن جز اندكى باقى نيست ، همچون قطره‏هاى مانده بر ظرفى كه آب آن را ريخته‏اند و تهى است . آگاه باشيد كه آخرت روى آورده است و هر يك از اين دو را فرزندانى است . از فرزندان آخرت باشيد و از فرزندان دنيا مباشيد ، كه روز رستاخيز هر فرزند به مادر خود پيوندد . همانا امروز روز كار است و روز شمار نباشد ، و فردا روز شمار است و كس را مجال كار نباشد . [ مى‏گويم ، « حذّاء » به معنى « شتابان » است ، و بعضى « جذّاء » روايت كرده‏اند و آن به معنى بريده از نيك و بد است . ]