متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
40 سخنى از آن حضرت ( ع )
وقتى شنيد كه خوارج مىگويند ، « لا حكم الا للّه » فرمود :
سخن حقّى است كه به آن باطلى خواسته شده . آرى ، حكم جز از آن خدا نيست ،
ولى اينان مىگويند كه امارت و حكومت ويژه ، خداوند است و بس ، و حال آنكه ،
مردم را امير و فرمانروايى بايد ، خواه نيكوكار و خواه بدكار ، كه مؤمن در سايه حكومت او به كار خود پردازد و كافر از زندگى خود تمتّع گيرد . تا زمان هر يك به سر
[ 107 ]
آيد و حق بيت المال مسلمانان گرد آورده شود و با دشمن پيكار كنند و راهها امن گردد و حق ضعيف را از قوى بستانند و نيكوكار بياسايد و از شر بدكار آسوده ماند .
در روايت ديگر آمده است ، كه چون سخن ايشان در باب حكميت شنيد فرمود :
حكم خدا را درباره شما انتظار مىكشم . در حكومتى كه نيكان بر سر كار باشند ،
پرهيزگار به طاعت حق مشغول است و در حكومت امير ظالم ، بدكردار از زندگى تمتع مىجويد . تا زمان هر يك به پايان آيد و مرگش فرا رسد .