متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
35 خطبهاى از آن حضرت ( ع ) بعد از حكميّت
حمد براى خداوند است ، در هر حال ، و در اين زمان ، كه روزگار اين فاجعه دشوار و حادثه بزرگ را پيش آورده است . و شهادت مىدهم كه معبودى جز الله نيست و هيچ خدايى غير از او و با او نباشد . و شهادت مىدهم كه محمد ( ص ) بنده او و پيامبر اوست .
اما بعد . بدانيد كه نافرمانى نيكخواه مهربان و داناى تجربت آموخته ، موجب حسرت است و پشيمانى در پى دارد . من در اين حكميت ، رأى و نظر خود را با شما در ميان نهادم و خلاصه آنچه را كه در خزانه رأى داشتم ، برايتان آشكار كردم « اى كاش از رأى قصير پيروى مىكردند » . ( 1 ) ولى شما به خلاف من برخاستيد ، چونان مخالفان
[ 101 ]
جفاپيشه و پيمان شكنان نافرمان . تا آنجا كه اندرز دهنده نيكخواه در كار خود به ترديد افتاد و آتشزنه در افروختن آتش بخل ورزيد . ما و شما مصداق شعر آن شاعر هوازن هستيم ، كه مىگفت :
امرتكم امري بمنعرج اللّوى و لم تستبينوا النّصح إلاّ ضحى الغد « من در منعرج اللّوى رأى خود با شما در ميان نهادم ، ولى شما در چاشتگاه روز ديگر به فايده آن آگاه شديد . »