متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 356 ]
72 و از نامه آن حضرت است
به عبد اللّه پسر عباس اما بعد ، تو از اجل خويش پيش نخواهى افتاد ، و آنچه را روزى تو نيست به تو نخواهند داد . و بدان كه روزگار دو روز است ، روزى به سود توست و روزى به زيان تو و اين كه دنيا خانهاى است گردان ، از دست اين به دست آن . آنچه از آن توست هر چند ناتوان باشى خود را به تو خواهد رساند ،
و آنچه از آن به زيان توست به نيروى خود بازش نتوانى گرداند 1 .