جستجو

و من كتاب له ع إلى الحارث الهمذاني

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

[ 353 ] 69 و از نامه آن حضرت است به حارث همدانى 1 و چنگ در ريسمان قرآن زن و از آن نصيحت پذير ، حلالش را حلال و حرامش را حرام گير ، و حقى را كه پيش از اين بوده است 2 تصديق دار ، و رفته دنيا را براى مانده آن آينه عبرت شمار ، چه برخى از آن به برخى ديگر ماند ، و پايانش خود را به آغاز آن رساند ، و همه آن رفتنى است و با كسى نماندنى ، و نام خدا را بزرگ شمار و آن را جز براى حق بر زبان ميار . مرگ و پس از مرگ را فراوان ياد كن و آرزوى مرگ مكن ، جز كه بدانى از تبعات مرگ رستن توانى ، و از كارى دورى كن كه كننده آن را بر خود روا دارد ، و از ديگر مسلمانان ناپسند شمارد . و بترس از كارى كه در نهان كنند و در عيان از آن خجلت برند ، و بپرهيز از كارى كه چون از كننده آن پرسند آن را به خود نپذيرد ، يا راه پوزش پيش گيرد . آبرويت را نشانه تير گفتار مگردان ، و هرچه شنيدى به مردمان مرسان كه آن دروغگويى را نشان است ، و هر چه مردم به تو گويند به خطا منسوب مكن كه آن نادانى را برهان است . خشم خود را فرو خور ، و به وقت توانايى درگذر . و گاه خشم در بردبارى بكوش و به هنگام قدرت از گناه چشم پوش تا عاقبت تو را باشد . هر نعمتى را كه خدا به تو داده با سپاس داشتن باقى بدار ، و هيچ نعمت از نعمتهاى خدا را كه ارزانى توست ضايع مگذار ، و بايد كه نشان نعمتى را كه خدايت داده ، در تو ببينند آشكار . و بدان كه بهترين مؤمنان آن بود كه جان و خويشاوند و مال خود را در راه خدا پيشاپيش دهد ، چه هر نيكى پيشاپيش فرستى براى تو اندوخته شود و آنچه واگذارى خير آن را ديگرى برد . از همنشينى آن كه رايش سست و [ 354 ] كارش ناپسند بود بپرهيز ، كه هر كس را از آن كه دوست اوست شناسند . 3 و در شهرهاى بزرگ سكونت كن كه جايگاه فراهم آمدن مسلمانان است ، و بپرهيز از جايهايى كه در آن از ياد خدا غافلند و آنجا كه به يكديگر ستم مى‏رانند ، و بر طاعت خدا كمتر ياران‏اند ، و تنها در چيزى بينديش كه تو را بايد و به كارت آيد . مبادا بر سر بازارها بنشينى كه جاى حاضر شدن شيطان است و نمايشگاه فتنه و طغيان . و بدان كس كه از او برترى ، فراوان بنگر تا بدين نگريستن سپاس نعمت دارى و شكر آن بگذارى ، و در روز جمعه سفر مكن تا نماز جمعه را بگزارى ، مگر سفرى بود كه در آن روى به خدا دارى يا از آن ناچارى . در همه كارهايت خدا را اطاعت كن كه طاعت خدا از هر چيز برتر است . نفس خود را بفريب و به عبادتش وادار و با آن مدارا كن و مقهورش مدار ، و بر آن آسان گير و به هنگامى كه نشاط و فراغتش بود ، روى به عبادت آر . جز در آنچه بر تو واجب است كه بايد آن را به جاى آرى و در وقت آن بگزارى . و بترس كه مرگ بر تو در آيد ، و تو از پروردگارت گريزان باشى و در جستجوى دنيا روان . از همنشينى با فاسقان بپرهيز كه شر به شر پيوندد . خدا را بزرگ دار و دوستان خدا را دوست شمار و از خشم بپرهيز و خود را از آن برهان كه خشم سپاهى است بزرگ از سپاهيان شيطان ، و السّلام .