متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
66
نامهاى از آن حضرت ( ع )
به عبد الله بن عباس و پيش از اين روايت ديگرى از اين نامه را آورديم .
اما بعد ، آدمى گاه به چيزى كه سرانجام نصيب او خواهد شد ، شادمان مىشود . و گاه بر چيزى كه مقدر نشده كه به او برسد ، غمگين مىگردد . پس نبايد بهترين چيزى كه در اين دنيا بدان نايل مىآيى ، رسيدن به لذتى يا فرو نشاندن كينهاى باشد ، بلكه بايد خاموش كردن باطلى بود يا زنده كردن حقى . بايد شادمانى تو به سبب چيزهايى باشد كه پيشاپيش براى آخرتت فرستادهاى و اندوه و دريغ تو ، بر آنچه در اين دنيا به جاى مىگذارى . و بايد كه همه همّ تو منحصر به امور پس از مرگ باشد .