متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 541 )
55 نامهاى به معاويه
اما بعد ، بىگمان خداى سبحان دنيا را مقدمهى زندگى پس از آن قرار داده است ، و آن را براى مردم بوتهى آزمونى خواسته است تا هر آن كه را نيكوكارتر است ، باز شناسد . اين مسلم است كه ما براى دنيا آفريده نشدهايم و ماموريتمان تلاش در جهت آن نيست ، بلكه آزمايش را در دنيا نهاده شدهايم . اينك خداوند مرا با تو ، و تو را با من به بوتهى آزمون نهاده است پس يكىمان را بر ديگرى حجت ساخته است .
آنك تو با انگيزهى دنيا دوستى به تاويل قرآن پرداختى ، و با همكارى اهل شام ، به آنچه دست و زبانم به آن آلوده نبود ، مرا متهم كردى ، و در اين كژ راهه ، عالمانتان ،
ناآگاهان را و به پا خاستگانتان ، نشستگان را برانگيختند .
اينك تقواى الهى پيشه كن و با شيطان كه مىكوشد زمامت را به دست گيرد درآويز ، به سوى آخرت روى آر كه راه ما و تو سرانجام بدان سو خواهد بود . زنهار كه خداوند با پيش آمدى كوبنده ريشهات را هدف گيرد و نسلت را قطع كند ، كه سوگندى تخلف ناپذير ياد مىكنم كه اگر سرنوشت ، من و تو را در ميدان نبرد فراهم آورد ، در صحنهى پيكار با تو چندان پاى بر جا مانم « تا ميان من و تو خدا داورى كند ، كه او است بهترين داوران » . ( قرآن كريم ، سورهى 7 ، آيهى 87 )