متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 58 )
29 گفتارى است از آن حضرت
الا اى مردمى كه بدنهاتان در كنار هم و گرايشهاتان ناهمگون و ناهمسو است ، سخن و شعارتان ، سنگ سخت را نرم مىكند و عملكردتان ، ديگ طمع دشمن را به جوش مىآورد .
در نشستهاى سياسيتان ، طرح كنندهى تندترين شعارهاييد و در هنگامهى نبرد جز فرار ، فرار ، شعارى نداريد .
[ 46 ]
كسى را كه چونان شمايش مخاطبهايى باشد ، دعوتش را هيچ ارجى نماند ، و دلى كه همپاى رنج شما تپيد ، هرگز نياسايد . عذرهاتان پوچ و بىراه است و به بهانه تراشيهاى بدهكاران بدحساب مىماند راستى را كه ذليل نمىتواند مانع و مدافع ظلم باشد ، و حق جز با تلاشى سخت فرا چنگ نيايد .
اگر امروز از خانهى خود دفاع نكنيد ، مىخواهيد مرزبان كدام وطن باشيد ؟ اگر همپاى من از پيكار دريغ ورزيد ، دوشادوش كدام رهبر به پيكار بر مىخيزيد ؟ آن كه شما فريبش دهيد ، راستى را كه چه ابله و فريب پذير باشد ، و كسى كه با تكيه بر شما آهنگ پيروزى كند ، با كندترين پيكان به ميدان آمده باشد ، و آن كه دشمن را با شما نشانه گيرد ، با تيرى شكسته دشمن را در آماج نشاند .
من ، ديگر نمىتوانم هيچ سخنى از شما را راست بينگارم ، و به يارى شما هيچ اميدى ندارم ، و در تهديد دشمن نيروى شما را پشتوانه ندارم راستى ، شما را چه مىشود ؟ دارويتان چيست ؟ و شيوهى درمانتان چه باشد ؟
دشمن كه جز مردانى چون شما نباشد .
بس كنيد ديگر اين همه گفتار بى دانش ، غفلت بىپارسايى و آزمندى ناروا را