جستجو

و من كتاب له ع إلى معاوية

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

[ 322 ] 48 و از نامه آن حضرت است به معاويه همانا ستمگرى و دروغ رسوايى آدمى را در دين و دنياى او آشكار 1 مى‏سازد ، و نقصان وى را نزد آن كس كه عيبگوى او بود پديدار ، و تو مى‏دانى آنچه را از دست شده 2 تدارك كردن نتوانى . مردمى چيزى را كه به حق نبود خواستند 3 و به تأويل كردن حكم خدا برخاستند 4 ، خدا آنان را دروغگو خواند و به كيفرشان رساند . پس از روزى بترس كه در آن روز آن كه پايان كار خود را نيكو گردانيده شادمان است ، و آن كه مهار خود را به دست شيطان داده و از كفش نگشاده پشيمان . تو ما را به حكم قرآن خواندى و خود اهل قرآن نيستى . ما تو را پاسخ نداديم بلكه داورى قرآن را گردن نهاديم ، و السّلام .