متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
46 و از نامه آن حضرت است
به يكى از واليان خود اما بعد ، تو از آنانى كه در يارى دين پشتيبانىشان را خواهانم ، و ياد خودستايى گنهكار را به آنان مىخوابانم ، و رخنه 1 مرزى را كه بيمى از آن است بدانها بستن توانم . پس در آنچه تو را مهم مىنمايد از خدا يارى جوى ،
و درشتى را به اندك نرمى بياميز ، و آنجا كه مهربانى بايد راه مهربانى پوى ، و جايى كه جز درشتى به كار نيايد درشتى پيش گير ، و برابر رعيت فروتن باش 2 ، و آنان را با گشادهرويى و نرمخويى بپذير ، و با همگان يكسان رفتار كن ، گاهى كه گوشه چشم به آنان افكنى يا خيرهشان نگاه كنى ، 3 يا يكى را به اشارت خوانى ، يا به يكى تحيّتى رسانى ، تا بزرگان در تو طمع ستم بر ناتوان نبندند ، و ناتوانان از عدالتت مأيوس نگردند ، و السّلام .