نهج البلاغه | و من كتاب له ع إلى بعض عماله

و من كتاب له ع إلى بعض عماله

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
46 نامه‏اى از آن حضرت ( ع ) به يكى از عمال خود اما بعد ، تو از كسانى هستى كه در برپاى‏داشتن دين از آنان يارى مى‏جويم و نخوت و سركشى گناهكاران را به آنان فرو مى‏كوبم و مرزهايى را كه از آنها بيم رخنه يافتن دشمن است به آنان مى‏بندم . پس آهنگ هر كار كه مى‏كنى از خداى يارى بخواه و درشتى را به پاره‏اى نرمى بياميز و ، در آنجا كه نرمى و مدارا بايد ، نرمى و مدارا كن و در آنجا كه جز درشتى تو را به كار نيايد ، درشتى نماى و با رعيت فرو تن باش و گشاده‏روى و نرمخوى . و مباد كه يكى را به گوشه چشم نگرى و يكى را روياروى نگاه كنى يا يكى را به اشارت پاسخ گويى و يكى را با درود و تحيت . با همگان يكسان باش تا بزرگان به طمع نيفتند كه تو را به ستم كردن بر ناتوانان برانگيزند و ناتوانان از عدالت تو نوميد نگردند . والسلام .