جستجو

و من كتاب له ع إلى معاوية

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

30 و از نامه آن حضرت است به معاويه خداى را در آنچه نزد تو است پاس دار ، و حق او را بر خود بياد آر ، و [ 295 ] بازگرد بدانچه معذور نيستى از ناشناختن آن كه فرمانبردارى را نشانه‏هاست آشكار و راههاست روشن و پديدار ، و راهى ميانه و گشاده ، و نهايتى كه هر كس دل بدان نهاده . زيركان بدان راه در شوند و سرافكندگان از آن به در شوند . هر كه از آن راه برگردد پاى از حق برون نهاده و در گمراهى در افتاده ، و خداى نعمتش را از وى باز دارد و عذابش را بر او فرود آرد . پس خود را بپاى بپاى چه خدا راه تو را برايت آشكار فرمود ، و همانجا كه هستى باش 1 كه از طغيان تو را چه سود . تا به حد زيانكارى تاختى و در منزل كفر جاى ساختى پيروى خواهش نفست تو را به بدى و زيان درآورد . و به گمراهى‏ات داخل كرد ، و به مهلكه‏ها در انداخت ، و راه را برايت دشوار ساخت .