متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 279 ]
12 و از سفارش آن حضرت است
به معقل پسر قيس رياحى ، هنگامى كه او را با سه هزار تن در مقدمه سپاه خود به شام فرستاد .
از خدايى بترس كه از ديدار او ناچارى ، و جز آستانش پايانى ندارى .
جنگ مكن ، مگر با آن كه با تو بجنگد . در خنكى بامداد و پسين ، راه بسپار و در گرمگاه سپاه را فرود آر ، و در رفتن شتاب ميار و سر شب راه مرو كه خدا آن را خاص آسودن كرده است و بار گشودن ، نه كوچ نمودن . پس سر شب خود را آسوده دار و بار كشت 1 را از خستگى برآر و چون شب را آسودى ، هنگامى كه سحر پديدار شود يا سپيده بامداد آشكار ، به راه بيفت در پناه بركت پروردگار ، و چون دشمن را ديدى در ميان لشكرت بايست ، و به دشمن چندان نزديك مشو چون كسى كه خواهد دست به جنگ برآرد ، و نه چنان دور باش مانند آن كه از كارزار بيم دارد ، تا آنكه فرمان من به تو رسد ، و كينه آنان شما را واندارد كه جنگ را آغاز كنيد از آن پيش كه به راه راستشان بخوانيد و در عذر را به روىشان فراز كنيد . 2