نهج البلاغه | و من وصية له ع وصى بها جيشا بعثه إلى العدو

و من وصية له ع وصى بها جيشا بعثه إلى العدو

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
11 و از سفارش آن حضرت است به لشكرى كه آنان را به سر وقت دشمن فرستاد 1 چون به سر وقت دشمن رفتيد يا دشمن بر سر شما آمد ، لشكرگاهتان را برفراز بلنديها ، يا دامنه كوهها ، يا بين رودخانه‏ها قرار دهيد تا شما را پناه و دشمن را مانعى بر سر راه بود ، و جنگتان از يك سو يا دو سو آغاز شود ، و در ستيغ كوهها و فراز پشته‏ها ، ديده‏بانها بگماريد ، مبادا دشمن از جايى آيد كه مى‏ترسيد يا جايى كه از آن بيم نداريد ، و بدانيد كه پيشروان لشكر ، ديده‏هاى آنانند و ديده‏هاى پيشروان جاسوسانند . مبادا پراكنده شويد و چون فرود مى‏آييد ، با هم فرود آييد ، و چون كوچ كرديد ، با هم كوچ كنيد ، و چون شب شما را فرا گرفت ، نيزه‏ها را گرداگرد خود بر پا داريد و مخوابيد جز اندك ، يا لختى بخوابيد و لختى بيدار مانيد .