متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 433 )
7 نامهاى ديگر به معاويه
اما بعد ، مرا از تو نامهاى رسيد كه رشتهاى است از پندهاى به هم بافته ،
و رسالهاى بزك شده كه با گمراهى خويش آن را آراستهاى و با بدانديشى ويژهى خود امضايش كردهاى . نامهى مردى كه نه خود داراى بينشى است كه رهنمونش باشد و نه رهبريش هست كه ارشادش كند ، دعوت هوسهاى خويش را پاسخ گفته است و به جاذبهى گمراهى گردن سپرده است . چنين است كه در هذيان به ياوه سرايى در افتاده ، در روند گمراهى به خبط گرفتار شده است ( 434 )
[ 300 ]
بخشى از همان نامه
بيعت با رهبر يكى بيش نباشد ، در آن نه مىتوان تجديد نظر كرد و نه حق فسخى وجود دارد . كسى كه از نظامش بيرون شود ، فتنهگر است و آن كه در تصميم دو دل بماند ، سازشكار .