متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
6 و از نامه آن حضرت است
به معاويه مردمى كه با ابوبكر و عمر و عثمان بيعت كردند ، هم بدانسان بيعت مرا پذيرفتند . پس كسى كه حاضر است نتواند ديگرى را خليفه گيرد ، و آن كه غايب است نتواند كرده حاضران را نپذيرد . شورا از آن مهاجران است و انصار ، پس اگر گرد مردى فراهم گرديدند و او را امام خود ناميدند ، خشنودى خدا را خريدند . اگر كسى كار آنان را عيب گذارد يا بدعتى پديد آرد او را به جمعى كه از آنان برون شده بازگردانند ، و اگر سرباز زد ، با وى پيكار رانند كه راهى ديگر را پذيرفته و جز به راه مسلمانان رفته ، و خدا را در گردن او در آرد آن را كه بر خود لازم دارد 1 .
معاويه به جانم سوگند ، اگر به ديده خرد بنگرى و هوا را از سر به در
[ 275 ]
برى ، بينى كه من از ديگر مردمان از خون عثمان بيزارتر بودم ، و مىدانى كه از آن گوشه گيرى نمودم ، جز آنكه مرا متهم گردانى و چيزى را كه برايت آشكار است بپوشانى ، و السلام .