جستجو

و من كلام له ع في شأن الحكمين و ذم أهل الشام

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

[ 597 ] 238 خطبه‏اى از آن حضرت ( ع ) در باب حكمين و نكوهش مردم شام مردمى هستند درشتخوى و رذل و سفله . بردگانى فرومايه‏اند كه هر يك از سويى گرد آورده و از جايى برچيده شده . كسانى كه هنوز بايد دين خود را فرا گيرند و به آداب آن آشنا گردند . تعليم داده شوند و در كارها آزموده گردند . كسى بر آنان سرپرستى يابد و دستشان بگيرد . نه از مهاجران‏اند و نه از انصار و نه از آنان كه در مدينه جاى داشته و بر ايمان استوار بودند . بدانيد كه شاميان كسى را به داورى اختيار كردند ( 1 ) كه به آنچه دوست دارند از همه نزديك‏تر بود ( 2 ) و شما كسى را برگزيديد ( 3 ) كه به آنچه ناخوش داريد از همه نزديك‏تر بود . ( 4 ) بياد آريد عبد الله بن قيس ( 5 ) كه ديروز مى‏گفت : اين فتنه است ، پس زه كمانهاى خود را بگشاييد و شمشيرها را در نيام كنيد ، اگر راست مى‏گفته ، پس در آمدنش به نزد ما ، بى‏آنكه مجبورش كرده باشند ، خطا كرده و اگر دروغ مى‏گفته ، تهمت در حق او رواست . اينكه با برگزيدن عبد الله بن عباس ، نيتى را كه عمرو بن العاص در دل پرورده است بزداييد . و فرصتها را از دست مدهيد و بلاد دوردست اسلام را حفظ نماييد . آيا نمى‏بينيد كه آتش جنگ در آن بلاد شعله‏ور است و نمى‏بينيد كه چسان قدرت شما را كه چون صخره‏اى استوار بود هدف قرار داده‏اند .