جستجو

و من كلام له ع بعد أن أقدم أحدهم عل الكلام فحصر و هو في فضل أهل البيت و وصف فساد الزمان

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

233 و از سخنان آن حضرت است 1 بدانيد كه زبان پاره‏اى است از انسان . اگر آدمى سخن گفتن نتواند ، زبان او را گويا نگرداند ، و اگر بر گفتار توانا بود ، گويايى به زبان مجال درنگ ندهد . ما اميران گفتاريم . سخن به تعليم ما ريشه دوانيده و شاخه‏هاى خود را بر سر ما تنيده . بدانيد خدايتان بيامرزاد شما در زمانى به سر مى‏بريد كه گوينده حق اندك است در آن ، و زبان در گفتن راست ناتوان . آنان كه با حقّ‏اند خوارند و مردم به نافرمانى خدا گرفتار ، و سازش با يكديگر را پذرفتار . جوانشان بدخو و پيرشان گنهكار . عالمشان دورو ، قارى‏شان سود خودجو نه خردشان سالمند را حرمت نهد ، و نه توانگرشان مستمند را كمك دهد .