متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[
229 و از گفتههاى آن حضرت است
در وصف بيعت خود به هنگام خلافت ، و پيش از اين مانند آن با لفظهاى ديگرى گذشت . 1 ] و دستم را گشوديد ، بازش داشتم ، و آن را كشيديد ، نگاهش داشتم ،
سپس بر من هجوم آورديد همچون شتران تشنه كه روز آب خوردن به آبگيرهاى خود در آيند و دوش و بر هم را سايند چندانكه از هجوم مردمان بند پاى افزار بريد وردا افتاد ، و ناتوان پامال گرديد . و خشنودى مردم در بيعت من بدانجا رسيد كه خردسال شادمان شد و سالخورده لرزان لرزان بدانجا روان ، و بيمار براى بيعت خود را بر پا مىداشت ، و دختران جوان براى ديدن آن منظره سر برهنه دوان .