نهج البلاغه | و من كلام له ع يريد به بعض أصحابه

و من كلام له ع يريد به بعض أصحابه

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
219 سخنى از آن حضرت ( ع ) خداوند ، سرزمينى را كه فلان از آنجا برخاسته ، بركت دهاد . كژيها را راست كرد و بيماريها را علاج نمود و سنت را برپاى داشت و فتنه را پشت سر افكند . پاكدامن و كم عيب از اين جهان برفت ، به نيكوييهاى آن دست يافت و از بديهايش پيشى جست تا بدان نيالايد . اطاعت خدا را به جاى آورد و آنچنانكه بايد ، از او ترسيد . بار سفر بست و خود برفت و مردم را در راههاى گوناگون رها كرد . كه گمراهان در آن ، راه نمى‏يابند و آنكه راه يافته بر سر يقين خويش نمى‏ماند .