نهج البلاغه | و من دعاء له ع يلتجئ إلى

و من دعاء له ع يلتجئ إلى

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
216 دعايى از آن حضرت ( ع ) بار خدايا ، به توانگرى ، آبرويم را حفظ كن و مكانتم را به بينوايى تباه منماى كه از روزيخواران تو روزى خواهم ، يا از مردم بدكردارت مهربانى جويم و يا به ستايش كسانى ، كه به من چيزى بخشيده‏اند ، مبتلا گردم و يا به نكوهش كسانى ، كه مرا محروم داشته‏اند ، فريفته شوم . سرانجام ، تويى كه مى‏توانى ببخشى و مى‏توانى نبخشى كه تو بر هر چيز توانايى .