متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
22 خطبهاى از آن حضرت ( ع )
آگاه باشيد ، كه شيطان حزب خود را بر انگيخته و سپاه خويش بسيج كرده ، تابار ديگر ، ستم در جاى خود مستقر گردد و باطل به جايگاه خود بازگردد . به خدا سوگند ،
هر چه كوشيدند منكرى از من نديدند ولى ميان من و خود به انصاف داورى نكردند .
از من حقى را مىطلبند كه خود آن را واگذاشتهاند و خونى را مىخواهند كه خود ريختهاند ( 1 ) اگر مىگويند كه من در ريختن آن خون شريكشان بودهام ، مگر نه اين است كه آنها را در آن نصيبى بوده است و اگر آنان خود بتنهايى آن خون ريختهاند ، پس جز آنها كسى گناهكار نخواهد بود و به كيفر آن دچارند . هر دليل كه بياورند ، به زيان خود آنهاست .
از مادرى شير مىخواهند كه پستانش خشكيده است و مىخواهند بدعتى را زنده كنند كه
[ 73 ]
ديگر مرده است . چه نوميد است اين دعوت كننده كيست آنكه فرا مىخواند ؟ و به چه چيز بايد پاسخ داد ؟
به هر چه خداوند ميان من و ايشان داورى كند ، بدان خشنودم ، كه او به كردارهاى ايشان آگاه است . اگر سر بر تابند شمشير تيز حوالتشان كنم ، كه شمشير درمان باطل است و ياريگر حق . شگفت در اين است كه مرا به آوردگاه مىخوانند و مىخواهند كه در نبرد پاى بفشرم . مادرانشان در سوگشان بگريند . هيچگاه كسى نتوانسته مرا از تهديد به جنگ بترساند يا از ضرب شمشير به وحشت افكند . زيرا من در ايمان به خدا به مرز يقين رسيدهام و هرگز در دين خود شبهه نياورم .