متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 370 )
208 از گفتارهاى آن حضرت است
بار خداوندا ، بر قريش و ياورانشان يارى تو را چشم دارم . كه آنان با من پيوند خويشى بريدند و پيمانهام را واژگون كردند و در كشاكش حقى كه من از ديگران بدان سزاوارتر بودم ، بر ضد من همدست شدند و مرا گفتند كه :
حق تو آن است كه آن را بگيرى ، اما اين نيز حق است كه از آن محروم شوى اينك يا غمزده بشكيب ، يا از تاسف بمير آنك ژرف نگريستم و در وضعى دور از انتظار دريافتم كه جز از خاندانم هيچ ياور و مدافعى ندارم ، پس دريغم آمد كه به كام مرگشان بسپارم . چنين بود كه بر خاشاك پلك فرو بستم و با استخوان در گلو آب دهان فرو دادم ، و در فرونشاندن خشم خود بر تلختر از علقم و دل سوزتر از دشنهى زهرآگين ، شكيبايى ورزيدم .