متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
211 و از خطبههاى آن حضرت است
و از نشانههاى توانايى و عظمت ، و شگفتى دقيقههاى صنعت او اين است كه از آب دريايى موج زننده ، و هر موجى موجى را شكننده ، خشكى پديد آورد ، و آن را طبقهها كرد . پس طبقهها را از هم گشود ، و آن را هفت آسمان فرمود ، از آن پس كه به يكديگر بسته بود ، و به فرمان او آسمانها چنگ در يكديگر نهادند 1 و آنجا كه بر پايشان كرده بود ايستادند ، و زمينى را ايستانيد استوار بر جاى و پايدار ، كه بر مىدارد آن را آبى سبز رنگ روان ، و دريايى به فرمان . براى فرمان پروردگار خوار و بزرگى او پذرفتار ، و آب روان بايستاد و از بيم او سر به فرمان نهاد ، و خرسنگهاى زمين را آفريد و بلنديها و پشتههاى آن ، و كوههاى بزرگ و گران . پس در جايهايى كه بايستشان بايستانيد ، و در قرارگاههاشان ملزم گردانيد . پس سر آن كوهها به هوا بر شد ، و بن آنها به آب در شد . پس كوهها را از دشتهاى هموار بيرون آورد و پايههاى آن را در جاى جاى از زمين كه بايد فرو كرد ، و ستيغهاى آن را بالا برد ، و بلنديهاى آن را دراز گرداند ، و براى زمينشان چون تكيه گاهى بپرداخت ، و
[ 245 ]
چون ميخشان در آن استوار ساخت . پس زمين با جنبشى كه او راست آرام گرديد تا نتواند ساكنانش را بلرزاند يا آنچه در پشت دارد بريزاند ، يا جاى خود را بگرداند . پس پاك است خدايى كه آن را نگاهداشت ، از آن پس كه كوهههاى آبش بر سر بود ، و خشك كرد آن را از پس آنكه كرانههايش تر بود .
پس آن را براى آفريدگان خويش همچون گاهواره كرد ، و چون بستر برايشان بگسترد . بر فراز دريايى بسيار آب كه بر جاى است و روان نيست ايستاده است و گردان نيست . بادهاى سخت آن را برد و بازگرداند ، و ابر چون مشكش بجنباند ، و از آن باران بباراند « و در اين پندى است براى آن كس كه بيم دارد . 2 »