متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 25 ]
198 از خطبههاى آن حضرت ، در جنگ صفين يكى از روزها كه مشاهده فرمود فرزندش امام حسن شتابان به جنگ با دشمن مىرود ، خطاب به يارانش فرمود :
اِمْلِكُوا عَنِّي هَذَا اَلْغُلاَمَ لاَ يَهُدَّنِي فَإِنَّنِي أَنْفَسُ بِهَذَيْنِ يَعْنِي ؟ اَلْحَسَنَ ؟ وَ ؟ اَلْحُسَيْنَ ع ؟ عَلَى اَلْمَوْتِ لِئَلاَّ يَنْقَطِعَ بِهِمَا نَسْلُ ؟ رَسُولِ اَللَّهِ ص ؟ املكوه : او را محكم گرفته و نگهدارى كنيد .
يهدّنى : مرا درهم مىشكند .
نفست به كسر ( فا ) ، انفس به فتح ( فا ) : بخل مىورزم . « اين جوان را محكم بگيريد تا ( كشته شدن ) او مرا درهم نشكند ، زيرا كه من نسبت به از دست دادن اين دو شخص ( حسن و حسين ( ع ) ) . بخل مىورزم ،
نكند كه نسل رسول خدا قطع شود . » سيد رضى مىفرمايد : اين كلام امام : املكوا عنّى هذا الغلام از بلندترين سخنان و فصيحترين آنهاست ،
به دليل آن كه وجود فرزند سودمند ، از چيزهايى است كه به انسان سخت نيرو مىبخشد ، و قواى نفسانى را تقويت مىكند ، به ويژه فرزندى مانند حضرت
[ 26 ]
امام حسن عليه السلام ، امام ( ع ) با جمله « لا يهدّنى » شدّت ناتوانى و ضعف و انكسار روحى خود را با از دست دادن چنين فرزندى بطور كنايه بيان فرموده ، و براى وجوب و لزوم نگهدارى و حفظ او و برادرش علت ديگرى ذكر كرده و آن ، مراقبت بر حفظ نسل پيامبر اكرم است .