جستجو

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

193 گفتارى است از آن حضرت آورده‏اند كه مولا اين سخنان را به هنگام دفن حضرت فاطمه به عنوان راز دلى با رسول خدا كه درود خدا بر او و بر خاندانش باد در كنار مزار آن حضرت ، بر زبان راند ( 352 ) اى رسول خدا ، سلام من و دخترت كه اينك در جوار تو فرود آمده ، شتابان به تو پيوسته است بر تو باد اى رسول خدا ، از فراق برگزيده‏ى تو شكيبايى من كاستى گرفته ، در غم فقدانش تاب و توانم نمانده است اما آن چه از اندوه اين فاجعه مى‏كاهد ، فراق عظيم حضرتت و مصيبت سنگين و كمر شكن تو است كه بس توانفرساتر باشد آرى ، اين من بودم كه سر نازنينت را بر لحد گور نهادم و ميان گردن و سينه‏ام جانت را كه از كالبد برون مى‏شد احساس كردم ، « همه از آن خداييم و به سوى او باز مى‏گرديم » . اينك آن امانت مقدس باز گردانده مى‏شود ، و آن گروگان عزيز باز پس گرفته مى‏شود . از اين پس اندوهم هميشگى و شبم گاه بيتابى و بيدارى است تا به هنگامى كه خداوند مرا نيز سرايى برگزيند كه تو را در آن جايگاه باشد . زود باشد كه دخترت تو را در جريان اخبار همداستانى امتت در جهت هضم وى قرار دهد ، با اين همه تو نيز با اصرار از او بپرس و چه گونگى رفتارشان را با ما از او بجوى كه آن همه به زمانى بود كه چندانى از رحلتت نگذشته بود و يادت از خاطره‏ها نرفته بود . اينك من با شما دو عزيزان وداع مى‏كنم بى آن كه از بودن با شما احساس خستگى و تنگى كنم ، كه اگر به خانه باز گردم نه از خستگى است ، و اگر بمانم نه از بدبينى به آن وعده‏ها است كه خداى صابران را بدان نويد داده است .