متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 457 ]
187 خطبهاى از آن حضرت ( ع )
او را به رسالت فرستاد ، در زمانى كه ، هيچ نشانهاى برپا نبود و هيچ چراغى نمىتابيد و هيچ راه روشنى پيش پاى مردم نبود . اى بندگان خدا ، شما را به ترس از خدا سفارش مىكنم . از دنيا برحذر مىدارم ، كه دنيا سراى رخت بربستن است و جايگاه تيرهشدن عيشهاست . ساكن آن همواره مهياى سفر است و آنكه در آن ، جاى گرم كرده ، آماده جدايى . دنيا اهل خود را پيوسته مىجنباند ، چونان سفينهاى كه در لجههاى دريا دستخوش طوفان گردد . پارهاى غرقه شوند و بميرند و برخى بر روى امواج از مرگ برهند و باد ، با وزش خود آنان را اين سو و آن سو برد و گرفتار وحشت و هراس گرداند . از آن ميان ، آنكه هلاكشده ، بازش نتوان يافت و آنكه رهايى يافته ،
باز هم رهسپار مرگ است .
اى بندگان خدا ، اكنون دست به كارى زنيد ، كه زبانها باز است و تنها درست و اعضاى بدن در فرمان است و جاى بازگشت گشاده است و جولانگاه ، پهناور است .
پيش از آنكه فرصت فوت شود و مرگ فرا رسد ، فرا رسيدن مرگ را مسلم داريد و آن را آمده انگاريد و انتظارش مبريد .