متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 204 ]
187 و از خطبههاى آن حضرت است
ترجمه : هان بدانيد آنان كه پدر و مادرم فدايشان باد 1 ، در شمار كسانى هستند كه در آسمان به نامند و در زمين گمنام . هم اكنون پشت كردن كارهاتان را چشم مىداريد و بر بريدن پيوندهاى خويش ديده بگماريد ، و بر به كار گماشتن طفلان خردسال ، و آن هنگامى است كه آسيب شمشير ، مؤمن را آسانتر بود از به دست آوردن درهمى حلال . روزگارى كه پاداش بخشش گيرنده از دهنده بيشتر بود 2 چه او ستاند تا زنده ماند ، و اين دهد امّا حلال از حرام نداند 2 ، آن هنگامى است كه مست شويد امّا نه از ميخوارگى ، بلكه از تن آسانى و فراخى زندگى ، و سوگند خوريد نه از روى بىاختيارى ، و دروغ گوييد نه از راه ناچارى . آن هنگامى است كه بلا شما را چنان گزد ، كه دوش شتر را از پالان آسيب رسد . اين رنج چه ديرياز است ، و اين اميد چه دور و دراز .
اى مردم مهار باركشهايى را كه بار سنگين گناهان را مىبرد دست بداريد ، و امام حاكم خود را تنها مگذاريد تا از آن پس خود را سرزنش كنيد و خطاكار بشماريد . خود را در آتش فتنهاى كه پيشاپيش آن رفتهايد ، بى انديشه درمياريد و به يك سو شويد و راه را براى آن خالى بگذاريد ، كه به جانم سوگند ، با ايمان در شعله آن فتنه تباه گردد ، و نامسلمان امان يابد .
همانا من ميان شما همانند چراغم در تاريكى ، آن كه به تاريكى پاى گذارد از آن چراغ روشنى جويد ، و سود بردارد . پس اى مردم بشنويد و در دل بگنجانيد ، و گوش دل خود را آماده كنيد تا نيك بدانيد .