متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
178 از سخنان آن حضرت است
ذعلب يمانى از حضرتش پرسيد : « اى امير مومنان ، آيا تو پروردگارت را ديدهاى ؟ » مولا در پاسخ گفت : « آيا من كسى را كه نبينم مىپرستم ؟ » ذعلب پرسيد : « چه گونهاش ديدهاى ؟ » حضرت پاسخش گفت :
( 322 ) چشمها او را به عيان نبينند ، بلكه قلبهايند كه با حقايق ايمان ادراكش مىكنند . او به تمامت اشياء نزديك باشد ، بى آن كه با آنها تن به تن بسايد ، در عين حال از تمامى اشياء فاصلهاى دور دارد ، بى آن كه از آنان جدا باشد . گويايى است كه در گفتن نيازمند انديشيدن نباشد ، اراده كنندهاى است كه از تمركز احساس بىنياز باشد ، صنعتگرى است كه اندامى را به كار نمىگيرد ، لطيفى است كه به پنهان بودن متصف نشود ، بزرگى است كه سترگى پيرايهاش نگردد ، بينايى است كه به حس ديدن موصوف نباشد ، و مهربانى است كه دل نازكى در توصيفش نيايد . تمامى چهرهها در برابر عظمتش بر خاكاند ، و همهى قلبها از بيمش در طپش