نهج البلاغه | و من خطبة له ع عند مسير أصحاب الجمل إلى البصرة الأمور الجامعة للمسلمين

و من خطبة له ع عند مسير أصحاب الجمل إلى البصرة الأمور الجامعة للمسلمين

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
168 خطبه‏اى از آن حضرت ( ع ) هنگام رهسپار شدن اصحاب جمل به بصره خداوند پيامبرى فرستاد ، راه نماينده ، با كتابى ناطق و آيينى برپا و پايدار . هلاك و تباه نشود ، جز آنكه خود هدايت نپذيرد و به صلاح نيايد . بدعتها و كارهايى كه به سنّتها همانندند و از سنّتها نيستند ، هلاكت و تباهى مردم را در پى دارند . مگر آنكه خدا بندگان خود را از تباهى نگه دارد . حكومت خدايى ، نگهبان كارهاى شماست . پس به رغبت تمام از آن فرمان بريد ، نه از بيم ملامت ديگران يا از روى اكراه . بايد كه چنين كنيد و گرنه ، به خدا سوگند ، خدا دولت اسلام را از ميان شما به درخواهد برد . و ديگر هرگزش بازنگرداند تا كارها به دست ديگران افتد . اينان دست اتحاد به هم داده‏اند و به خلاف من برخاسته‏اند ، زيرا از حكومت من ناخشنودند و من صبر مى‏كنم تا آنگاه كه بترسم كه صبر من اختلاف و افتراق شما را در پى داشته باشد . [ 401 ] اگر اين انديشه را كه در سر دارند ، به پايان برند ، نظام كار مسلمانان از هم گسيخته گردد . اينان طالبان دنيا هستند ، زيرا بر كسى كه خداوند حكومت را بر عهده او نهاده است رشك مى‏برند و مى‏خواهند كارها را بر مسير جاهليت گذشته اندازند . شما را بر ما حقى است و آن عمل كردن است به كتاب خداى تعالى و سيرت رسول الله ( صلى الله عليه و آله ) و قيام به اداى حق و برپاى داشتن سنت او .