متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
158
و از خطبههاى آن حضرت است
او را هنگامى فرستاد كه پيامبران نبودند ، و امّتها در خواب غفلت مىغنودند . رشتهها گسسته بود ، و بناى استوار دين شكسته . پس نزد آنان آمد ، كتابهاى پيامبران پيشين را تصديق كنان ، و با چراغى كه ره جويند
[ 159 ]
بدان . آن كتاب خدا است قرآن ، از آن بخواهيد تا سخن گويد . و هرگز سخن نگويد . امّا من شما را از آن خبر مىدهم . بدانيد كه در قرآن علم آينده است ، و حديث گذشته . درد شما را درمان است ، و راه سامان دادن كارتان در آن است .
از اين خطبه است :
پس در اين هنگام خانهاى در دهستان ، و خيمهاى در بيابان نيست ، جز آنكه گروه ستمكار غمى در آن نشاند ، و كينهاى بدان كشاند ، و در آن روز عذرخواهى در آسمان و ياورى در زمين براى شما نماند . آن را كه در خور اين كار 1 نبود ،
گزيديد ، و به آبشخورى كه از آن او نيست ، كشيديد ، و به زودى خدا از ستمكار انتقام ستاند ، و آن را كه در خورد اوست بدو خوراند و چشاند . از خوردنيى تلخ ، چون زهر گيا ، و نوشيدنيى چون صبر ، تلخ و جانگزا . از درون سو ترسان ، و از برون سو نشان تيغ برّان ، و همانا آنان بارگيهااند كه نافرمانيها را مىبرند و ستورانند كه زير بار گناهان درند . سوگند مىخورم ، و سوگند مىخورم كه فرزندان اميّه پس از من اين خلافت را رها سازند 2 ، چنانكه خلط سينه را بيرون اندازند . و از آن پس ، چند كه شب و روز از پى هم آيد مزه آن را نچشند .