جستجو

و من خطبة له ع فناء الدنيا

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

[ 141 ] 145 و از خطبه‏هاى آن حضرت است مردم همانا شما در اين جهان نشانه‏ايد كه مرگ پى در پى بدان تير مى‏افكند . با هر جرعه‏اى آب در گلو جستنى است ، و با هر لقمه‏اى گلوگير شدنى . از دنيا به نعمتى نمى‏رسيد جز كه نعمتى را از دست مى‏دهيد . هيچ سالخورده ، روزى از عمر را نمى‏گزارد 1 ، جز به ويرانى يك روز از مدّتى كه دارد ، و برخوردنى او چيزى افزوده نشود ، مگر آنچه از آن روز پيشين اوست از ميان رود 2 ، و اثرى از او زندگى نپذيرد تا اثرى از او نميرد ، و چيزى از او نو نشود جز آنكه نوى از او كهنه گردد ، و نوخاسته‏اى از او بر پا نايستد ، جز آنكه درويده‏اى از او بر زمين افتد 3 . ريشه‏هايى رفتند كه ما شاخه‏هاى آنهاييم . چون اصل رفت ما كه فرعيم چگونه پاييم ؟ از اين خطبه است هيچ بدعتى را پديد نياوردند ، جز كه با آن سنّتى را رها كردند . پس خود را از بدعت واپاييد ، و راه راست را بپيماييد . نيكوترين كارها سنّتى است كه ديرينه است 4 ، و ساليانى بر آن گذشته است ، و بدترين ، آنچه نو پديد آمده و پيشينه‏اى نداشته .