متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 243 )
[ 159 ]
142 گفتارى ديگر
آن كه نابجا و به ناكسان نيكى كند ، جز سپاس و ستايش و ثناى فرومايگان و دريوزهگران و بدسگالان آن هم تا به هنگامى كه از بخششهاى ناروايش بهرهمنداند بهرهاى نبرد . در هرز بخشى چه دست و دل بازاند اين نام پرستان ، در حالى كه به گاه اتفاق خالصانه و در را خدا ، سخت در چنبرهى بخل گرفتاراند .
ثروتمند عطا يافته از خداوند را بايسته است كه خويشاوندان خويش را دريابد گرسنگان را خوان بگستراند ، اسيران و گرفتاران را از بند و زندان برهاند ، و از بخشش خود وام داران و درويشان را بهرهور سازد ، و به انگيزهى ثواب الهى در رعايت حقوق و تاب آوردن بر رنجهاى آن ، خويشتن را شكيب آموزد ، چرا كه دست يافتن به اين خصلتها ، شريفتر مكارم دنيوى و همراه با امتيازهاى اخروى باشد . اگر خدا خواهد .