متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 313 ]
137 سخنى از آن حضرت ( ع ) درباره طلحه و زبير
به خدا سوگند ، كه از انتساب هيچ منكرى به من خوددارى ننمودند و ، در رفتار ميان من و خود رعايت انصاف نكردند . ايشان حقى را طلب مىكنند كه خود آن را واگذاشتند و خونى را مىخواهند كه خود آن را ريختهاند ( 1 ) . اگر من در آن كار با آنان شريك بودهام آنان خود بىنصيب نبودهاند و اگر آنان خود و بى من چنان كردهاند ،
پس آنهايند كه بايد بازخواست شوند و نخستين گامى كه در راه عدالت برمىدارند ،
بايد به زيان خود حكم دهند . هر آينه ، بصيرت و بينايى من با من است . من امرى را بر كسى مشتبه نكردهام و امرى هم بر من مشتبه نشده است . اينان گروه ستمكاراناند .
در ميان ايشان گل سياه فتنه است و زهر كژدم گزنده و كارشان به شبهه افكندن است ،
شبههاى ظلمانى . و حال آنكه ، حقيقت آشكار است و باطل خود درختى است از ريشه بركنده . زبانش بريده است و شرانگيزى نتواند . به خدا سوگند برايشان به دست خود آبگيرى كنم كه سيراب از آن بيرون نروند و از آن پس از هيچ آبگيرى آبى ننوشند .
هم از اين سخن
همانند ماده شترى كه به كره خود مىگرايد ، به من روى نهاديد و ، در حالى كه ،
پياپى مىگفتيد : بيعت ، بيعت . من دستم را مىبستم و شما آن را مىگشوديد . من دستم را واپس مىبردم و شما مىگرفتيد و آن را به سوى خود مىكشيديد . بار خدايا ، آن دو طلحه و زبير پيوند خود بريدند و بر من ستم كردند و بيعت من گسستند . و مردم را بر ضد من برانگيختند . بار خدايا ، هر گره كه بستهاند ، بگشاى و آنچه تابيدهاند ، سست نماى و بدى و ناكامى را ، در هر چه آروزيش را دارند و در راه و روشى كه در پيش گرفتهاند ، به آنان بنماى . پيش از آنكه جنگ را آغازند ، از آنان خواستم به بيعتى كه شكستهاند بازگردند ، و درنگ و تأنى نمايند ، ولى نعمتى را كه به ايشان ارزانى داشته بودم ، خوار شمردند و عافيت را پس زدند .
315