متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
135 گفتارى است از آن حضرت
ميان مولا و عثمان مشاجرهاى در گرفت . مغيره پسر اخنس دخالت كرد و به عثمان گفت : « من او را در دفاع از تو كفايت مىكنم » . حضرت روى به مغيره فرمود :
( 233 ) اى زادهى ملعون ابتر ، واى درخت بىريشه و شاخ و بر ، تو مىخواهى
[ 154 ]
مرا بسنده باشى ؟ به خدا سوگند هر آن كه چونان تويى را ياور گيرد ، خداش از عزت بهرهاى ندهد ، و هر كه بر تو تكيه كند ، از سقوطش گريزى نباشد ، از محفل ما بيرون شو كه خدا خانهات را دور و دورتر كند و بكوش كه در دشمنى با من از هر چه مىتوانى فرو گذار نكنى ، كه اگر چيزى بگذارى ، خدايت چيزى بنگذارد .