متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
134 سخنى از آن حضرت ( ع ) عمر براى اينكه خود به نبرد روميان رود با او مشورت كرد و على ( ع ) فرمود :
خداوند ، براى پيروان اين دين ، بر عهده گرفته است كه حوزه دينشان را مستحكم گرداند و حريم اسلام را از تعرض خصم مصون دارد . آن خداوندى ، كه ياريشان كرد و هنوز شمارشان اندك بود و كس به ياريشان برنمىخاست و آنان را از دشمنانشان حفظ كرد و حال آنكه ، آنان را شمار اندك بو و توان دفاع از خود را نداشتند . اوست كه زنده است و نمىميرد . اگر تو خود به سوى دشمن روى و خود با دشمن روياروى شوى ، اگر مغلوب گردى ، مسلمانان را تا اقصا بلادشان پناهگاهى نمىماند و بعد از تو مرجعى ندارند كه به آن باز گردند . پس مردى سلحشور را به سوى ايشان بفرست و سپاهى گران همراه او كن كه هم جنگ آزموده باشند و هم نيكخواه اسلام . اگر خداوند پيروزش گرداند كه اين همان است كه تو خواستهاى و اگر كار را گونهاى ديگر افتاد ، در آن حال ، تو پناه مردم و مرجع مسلمانان خواهى بود .