متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 303 ]
131 سخنى از آن حضرت ( ع )
اى مردم گونهگون با دلهاى پراكنده ، اى كسانى كه به تنها حاضريد و به خردها غايب .
با مهربانى ، شما را به سوى حق سوق مىدهم و شما همانند بزغالهاى كه از غرش شير مىرمد از آن مىرميد . بعيد است كه به يارى شما عدالتى را ،
كه چهره نهفته است ، آشكار سازم يا حقى را ، كه ديگران به كژيش كشانيدهاند ، راست گردانم .
بار خدايا ، تو مىدانى ، كه آن كارها كه از ما سر زد ، نه براى همچشمى بود و نه رقابت در قدرت و نه خواستيم از اين دنياى ناچيز چيزى افزون به چنگ آوريم . بلكه مىخواستيم نشانههاى دين تو را كه دگرگون شده بود بازگردانيم و بلاد تو را اصلاح كنيم تا بندگان ستمديدهات در امان مانند و آن حدود كه مقرر داشتهاى ، جارى گردد .
بارخدايا ، من نخستين كسى هستم كه به سوى تو روى آوردم و دعوت را شنيدم و اجابت كردم و در نماز ، كسى جز رسول الله ( صلى اللّه عليه و آله ) بر من پيشى نگرفته است .
شما دانستهايد ، كه سزاوار نيست كسى كه بر ناموسها و جانها و غنيمتها و احكام مسلمين ولايت دارد و پيشوايى مسلمانان بر عهده اوست ، مردى بخيل و تنگ چشم باشد ، تا در خوردن اموالشان حريص شود و نيز ، والى نبايد نادان باشد تا مردم را با نادانى خود گمراه سازد و نبايد كه ستمكار باشد تا وظيفه روزى آنان را ببرد و نبايد از گردش ايام بترسد تا گروهى را همواره بر گروه ديگر برترى دهد ، و نه كسى ، كه در داورى رشوه مىستاند ، تا رشوه گيرنده حقوق مردم را از ميان برده و در بيان احكام و حدود الهى توقف نمايد . و نه كسى ، كه سنّت را فرو مىگذارد تا امّت را به هلاكت اندازد .