جستجو

و من كلام له ع لأبي ذر رحمه الله لما أخرج إلى الربذة

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

130 و از سخنان آن حضرت است به ابوذر ، هنگامى كه او را به ربذه 1 تبعيد كردند ابوذر همانا تو براى خدا به خشم آمدى ، پس اميد به كسى بند كه به خاطر او خشم گرفتى . اين مردم بر دنياى خود از تو ترسيدند ، و تو بر دين خويش از آنان ترسيدى . پس آن را كه به خاطرش از تو ترسيدند . بديشان واگذار ، و با آنچه از آنان بر آن ترسيدى 2 رو به گريز در آر . بدانچه آنان را از آن [ 129 ] بازداشتى 3 ، چه بسيار نياز دارند ، و چه بى‏نيازى تو بدانچه از تو باز مى‏دارند . به زودى مى‏دانى فردا سود برنده كيست ، و آن كه بيشتر بر او حسد برند ، چه كسى است . اگر آسمانها و زمين بر بنده‏اى ببندد ، و او از خدا بترسد ، براى وى ميان آن دو برون شوى 4 نهد . جز حق مونس تو مباشد ، و جز باطل تو را نترساند . اگر دنياى آنان را مى‏پذيرفتى تو را دوست مى‏داشتند ، و اگر از آن به وام مى‏گرفتى امينت مى‏انگاشتند .