متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
121
[
و از سخنان آن حضرت است
مردى از اصحاب او برخاست و گفت : « ما را از داورى بازداشتى ،
سپس خود داور گماشتى . ما نمىدانيم كدام يك از دو كار ، راست و استوار
[ 119 ]
است . » امام دست خود بر دست ديگر زد و فرمود : ] اين پاداش كسى است كه پيمان بسته را واگذارد ، و آن را به حساب نيارد به خدا سوگند ، آنگاه كه شما را فرمان دادم بدانچه دادم ، كارى ناخوش ، كه خدا خيرى در آن نهاده بود ، به عهدهتان نهادم . اگر پايدار مىمانديد ، شما را راهنمايى مىكردم ، و اگر كژى پيش مىگرفتيد ، به راه راستتان مىآوردم . اگر سر باز مىزديد ، تدارك كارتان مىكردم . صواب اين بود ، و راى درست چنين . امّا به كه ؟ و با چه كس و براى آزار من ، بودن شما بس . مىخواهم خود را با شما درمان كنم و درد من شماييد ، چونانكه كسى خواهد خار را به خار از تن برون كند ، و خار در تن او بيشتر شكند 1 . خدايا پزشكان اين درد مرگبار 2 به جان آمدند ، و آبرسانان 3 بدين شورهزار ، ناتوان شدند .
كجايند مردمى كه به اسلامشان خواندند ، و آن را پذيرفتند ، و قرآن خواندند ، و معنى آن را به گوش دل شنفتند ؟ به كارزارشان برانگيختند ، و آنان همچون ماده شتر كه به بچّه خود روى آرد ، شيفته آن گرديدند . شمشيرها از نيام برآوردند ، و گروه گروه ، و صف در صف روى به اطراف زمين كردند .
بعضى نجات يافتند ، و بعضى مردند . نه مژده زنده ماندن زندگان را شنفتند ، و نه آنان را بر مردگان تعزيت گفتند . چشمانشان از گريه تباه ، شكمهاشان از روزه لاغر ، و به پشت چسبيده . لبهاشان از دعا خشك ، و پژمرده گرديده ، رنگها زرد از شب زندهدارى بسيار بر رخسارشان گرد فروتنى پديدار . برادران من اينانند كه رفتهاند ، و ماراست كه تشنه ديدارشان بپاييم 4 ، و بر جدايى آنان دست حسرت به دندان بخاييم . شيطان راههاى خود را به شما آسان مىنمايد ، و خواهد كه گرههاى استوار دينتان را يكى پس از ديگرى بگشايد ، و به جاى هماهنگى بر پراكندگىتان بيفزايد . پس ، از دمدمه ، و وسوسه او روى برگردانيد ، و نصيحت آن كس را كه خيرخواه شما است قبول كنيد ، و در گوش كشانيد ، و به جان بپذيريد تا زيانبار ممانيد .