متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
102
و از سخنان اوست كه همچون خطبه است
و آن روزى است كه خدا پيشينيان و پسينيان را در آن فراهم آرد ، براى
[ 94 ]
رسيدگى به حساب كار ، و پرداخت پاداش كردار . آنان فروتنانه برپايند ،
عرق تا گوشه دهنهاشان روان ، و زمين زير پايشان لرزان ، نيكو حالترين آنان كسى است كه جاى نهادن دو پايى بيابد ، يا براى راحت خود فراخ جايى .
از اين سخنان است 1 :
فتنههايى چون تاريكى شب ، نه نيرويى تواند با آن بستيزد ، و نه شكست خورد و بگريزد . چون شتر مهار كرده ، و پالان نهاده ، روى به شما آرد ، و كشنده آن وى را به شتافتن وا دارد ، و سوارش آن را براند تا آنجا كه توان دارد . فتنهجويان گروهى هستند شرور ، با آزار سخت ، خونريز ، و اندك رخت . مردمى با آنان جهاد كنند كه در ديده متكبّران خوارند ، و در روى زمين گمنام و بيمقدار ، و در آسمان شناخته و پديدار . اين هنگام واى بر تو ، اى بصره از سپاهى كه بلاست ، و نمونهاى از كيفر خداست . نه گردى انگيزد ، و نه بانگى دارد ، و زودا كه مردم تو را مرگا مرگ و يا طاعون و گرسنگى از پاى درآرد .