متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
101 خطبهاى از آن حضرت ( ع ) در همين باب
روز رستاخيز ، روزى است كه خداوند در آن روز ، پيشينيان را و آنان را ، كه پس از آنها آمدهاند ، گرد مىآورد ، تا به حسابشان برسد و پاداش اعمالشان را بدهد . مردم در آن روز خاضعانه بر پاى ايستادهاند و عرق از چهرههايشان به دهانهايشان روان است .
لرزش زمين مىلرزاندشان . نيكو حالترين آنها ، كسى است كه براى خود جاى پايى بيابد و براى آسايش خود مكانى فراخ .
و از اين خطبه
فتنههايى است چون ظلمت شب . كس را ياراى آن نيست كه در برابرشان برپاى خيزد . هيچيك از درفشهايش واپس نخواهد نشست .
فتنهها همانند اشترى مهار كرده و پالان بر پشت نهاده ، كه آنكه مهارش را مىكشد به شتابش وادارد و آنكه بر آن سوار شده تا حد توان مىدواندش ، به سوى شما مىآيند . آن فتنهجويان قومى هستند كه سختدلى و آزارشان بيش و رخت و جامهشان اندك است . گروهى با آنان در راه خدا جهاد مىكنند كه در چشم خودخواهان مشتى فرومايهاند . در روى زمين هيچ جا كسى آنان را نمىشناسد ولى در آسمان نزد همه شناختهاند . اى بصره ، در آن زمان واى بر تو ، از لشكرى كه نشانى است از انتقام خداوندى . چنان آيند كه نه غبارى برانگيزند و نه آوازى برآورند .
ساكنانت به مرگ سرخ گرفتار آيند و گرسنگيشان به خاك هلاك افكند .