مفاتیح الجنان | دعاى سريع الا جابة

دعاى سريع الا جابة

نهم كفعمى در بلد الا مين دعائى مروىّ از حضرت امام موسى كاظم عليه السلام نقل كرده و فرموده عظيم الشّاءن و سريع الا جابه است و آن اين است :

اَللّهُمَّ اِنّى اَطَعْتُكَ فى اَحَبِّ

خدايا همانا من در محبوبترين

الاْشْياَّءِ اِلَيْكَ وَهُوَ التَّوْحيدُ وَلَمْ اَعْصِكَ فى اَبْغَضِ الاْشْياَّءِ اِلَيْكَ وَهُوَ

چيزها در نزد تو كه عبارت از توحيد و يگانگيت بود از تو پيروى كردم و در مبغوض ترين چيزها در نزدت كه عبارت از

الْكُفْرُ فَاغْفِرْ لى ما بَيْنَهُما يا مَنْ اِلَيْهِ مَفَرّى آمِنّى مِمّا فَزِعْتُ مِنْهُ

كفر بتو بود نافرمانيت نكردم پس آنچه دراين ميان است ازگناهانم بيامرز اى كه بسوى اوست گريزگاه من مرااز آنچه به خاطر

اِلَيْكَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الْكَثيرَ مِنْ مَعاصيكَ وَاقْبَلْ مِنِّى الْيَسيرَ مِنْ

آن بسويت پناه آوردم امان بخش خدايا بيامرز گناهان بسيارم را و بپذير از من

طاعَتِكَ يا عُدَّتى دُونَ الْعُدَدِ وَيا رَجاَّئى وَالْمُعْتَمَدَ وَيا كَهْفى

طاعت اندكم را اى ذخيره در مقابل ساير ذخيره ها و اى مايه اميد و تكيه گاه من و اى پناهگاه

وَالسَّنَدَ وَيا واحِدُ يا اَحَدُ يا قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ اَللّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ

ونگهبانم و اى يگانه اى يكتا اى آنكه دروصف خود به پيغمبرت گفتى بگو او خداى يكتا است خدا بى نياز است ، نزايد و نه

يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مَنِ اصْطَفَيْتَهُمْ مِنْ خَلْقِكَ

زاييده شده و نيست برايش همتا و مانندى هيچكس از تو مى خواهم به حق آنانكه از ميان خلق خود آنها را برگزيدى

وَلَمْ تَجْعَلْ فى خَلْقِكَ مِثْلَهُمْ اَحَداً اَنْتُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَتَفْعَلَ

و در خلق خود هيچكس را مانند ايشان نكردى كه درود فرستى بر محمد و آل او و درباره من انجام دهى

بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِالْوَحْدانِيَّةِ الْكُبْرى وَالْمُحَمَّدِيَّةِ

آنچه را تو شايسته آنى خدايا از تو خواهم به حق مقام وحدانيت و يكتايى بزرگ خودت و به مقام محمدى

الْبَيْضاَّءِ وَالْعَلَوِيَّةِ الْعُلْيا وَبِجَميعِ مَا احْتَجَجْتَ بِهِ عَلى عِبادِكَ

آن مقام تابنده و به مقام علوى آن مقام والا و به تمام حجتهاى خود بر بندگانت

وَبِالاِْسْمِ الَّذِى حَجَبْتَهُ عَنْخَلْقِكَ فَلَمْ يَخْرُجْ مِنْكَ اِلاّ اِلَيْكَ صَلِّعَلى

و به حق آن نامى كه از خلق خود پنهان داشتى كه اظهار نشود از تو مگر بخودت كه درود فرستى بر

مُحَمِّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلْ لى مِنْ اَمْرى فَرَجاً وَمَخْرَجا وَارْزُقْنى مِنْحَيْثُ

محمد و آل محمد و براى من در كارم گشايش و راه نجاتى قرار دهى و به من روزى دهى از آنجا كه

اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَيْثُ لااَحْتَسِبُ اِنَّكَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاَّءُ بِغَيْرِ حِسابٍ

گمان دارم و از آنجا كه گمان ندارم كه تو روزى دهى هر كه را بخواهى بى حساب

پس حاجت خود را بطلب