مفاتیح الجنان | دعاى نور

دعاى نور

پنجم سيّدبن طاوُس درمُهَجُ الدَّعَوات روايتى از سلمان نقل فرموده كه در آخرش مذكور است چيزى كه حاصلش اين است حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام آموخت به من كلامى كه از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله آموخته بود و در وقت صبح و شام آن را مى خواند وفرمود اگر مى خواهى در دنيا هرگز تو را تب نگيرد مداومت كن برآن و آن اين است :
بنام خداى بخشاينده مهربان

بِسْمِ اللّهِ النُّورِ بِسْمِ اللّهِ نُورِ النُّورِ بِسْمِ اللّهِ نُورٌ عَلى نُورٍ بِسْمِ اللّهِ

بنام خدا نور (عالم ) بنام خدا نور نور (جهان هستى ) بنام خدا كه نورى است فوق نور بنام خدايى

الَّذى هُوَ مُدَبِّرُ الاُْمُورِ بِسْمِ اللّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَْ النُّورِ اَلْحَمْدُ لِلّهِ

كه تدبيركننده كارهاست بنام خدايى كه نور (عالم ) را از نور (خود) آفريد ستايش خاص خدايى است

الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ وَاَنْزَلَ النُّورَ عَلىَ الطُّورِ فى كِتابٍ

كه آفريد نور را از نور و نازل فرمود نور را بر كوه طور در ميان نامه

مَسْطُورٍ فى رَقٍّ مَنْشُورٍ بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ عَلى نَبِي مَحْبُورٍ اَلْحَمْدُ لِلّهِ

نوشته شده و ورقه اى گشوده به اندازه معين بر پيامبرى دانشمند، ستايش خاص خدايى است

الَّذى هُوَ بِالْعِزِّ مَذْكُورٌ وَبِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ وَعَلَى السَّرّاَّءِ وَالضَّرّاَّءِ

كه او به عزت و شوكت ياد شده و به فخر مشهور است و در هر حال در خوشى و ناخوشى

مَشْكُورٌ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرينَ

سپاسگزارى شده و درود خدا بر آقاى ما محمد و آل پاكيزه اش باد

سلمان گفت چون از حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام آموختم آنرا بخدا قسم به بيشتر از هزار نفر از اهل مكّه و مدينه كه مبتلا به تب بودند آموختم پس همه شفا يافتند به اذن خداى تعالى .